مطالعه ناهمسانگری لرزه ای در شمال غرب ایران با استفاده از فازهای s پوسته

در این پژوهش برای بررسی ناهمسانگردی در پوسته¬ی شمال غرب ایران با استفاده از دو فاز sg و ps از زمین¬لرزه¬های محلی و همچنین توابع انتقال گیرنده استفاده شده است. برای محاسبه¬ی راستای ناهمسانگردی در پوسته بالایی منطقه اهر از 468 رکورد ثبت شده به مدت 13 روز در سه ایستگاه لرزه¬نگاری و به مدت 4 ماه در 10 ایستگاه شتاب¬نگاری مربوط به زمین¬لرزه¬ی رخ داده در تاریخ 21 مرداد 1391 در منطقه اهر- ورزقان استفاده شد. راستای غالب محور سریع موج برشی شمال¬شرق- جنوب¬غرب و با میانگین آزیموتی 150 درجه و میانگین بزرگای 038/0 ثانیه به دست آمد. این راستا با بیشینه تنش فشارشی در منطقه که n132?e ± 2? است، مطابقت دارد. همخوانی این دو راستا نشان می¬دهد جهت¬گیری درزه و شکست¬ها در امتداد بیشینه تنش حاکم در منطقه است. همچنین برای بررسی بیشتر ناهمسانگردی در شمال غرب ایران از 388 رکورد ثبت شده در 23 ایستگاه لرزه¬نگاری وابسته به دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان استفاده شد. اما به دلیل نوفه زیاد لرزه¬نگاشت¬ها، پراکندگی داده¬ها و همچنین کوچک بودن بزرگای آن¬ها تلاش برای تعیین راستای ناهمسانگردی موفقیت آمیز نبوده و تنها در دو ایستگاه راستای ناهمسانگردی به دست آمد. برای بررسی ناهمسانگردی در کل پوسته¬ی شمال غرب ایران با استفاده از توابع گیرنده که از سال¬های 1387 تا 1391 در 23 ایستگاه¬ دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان که از ساحل آستارا تا دریاچه اورمیه مستقر هستند، استفاده شده است. میانگین بزرگای به دست آمده 44/0 ثانیه است. راستاهای ناهمسانگردی تقریبا در امتداد شمال- جنوب¬ جهت¬یافته¬اند. اما نزدیک به ساختارهای محلی تغییراتی دیده می¬شود. نزدیک کوه¬های تالش راستاهای ناهمسانگردی موازی با امتداد کوه¬ها است. گسله شمال تبریز نتوانسته تاثیر قابل توجهی روی راستاهای ناهمسانگردی بگذارد. نتایج ناهمسانگردی به دست آمده با استفاده از فاز ps با مطالعات پیشین در گوشته بالایی مطابقت دارد.